شاخصه های توسعه پایدار در معماری بومی اقلیم گرم و خشک ایران

از زمان ظهور انقلاب صنعتی و رشد تکنولوژیکی جوامع ، استفاده خارج از کنترل از منابع طبیعی و انرژی های تجدید ناپذیر و آلودگی های زیست محیطی , مشکلات زیادی را به بارآورده است و ازآنجاکه عرصه ساخت وساز ,درصد زیادی از منابع انرژی را مصرف می کند لذا مقوله طراحی و معماری پایدار نیز در این سالها از اهمیت اجرایی خاصی برخوردار شده است. در این میان با مراجعه به معماری سنتی و بومی می توان راه حل ها و راهکارهای اجرایی را یافت که در همسازی و تطابق با تعاریف امروزی توسعه پایدار می باشند.این مقاله تلاش دارد تا ضمن تشریح معماری پایدار ,ارزشهای معماری بومی در اقلیم گرم و خشک ایران در خلق فضاهای همساز با اقلیم و محیط زیست را شناسایی نموده و از این طریق امکان بازآفرینی و احیای این راه حل ها و تکنیک های هوشمندانه را در فرآیند طراحی و معماری پایدار امروزی عملی نماید.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معماری پایدار ، معماری بومی ایران ، اقلیم گرم و خشک ،