طراحی شبکه زنجیره تامین در شرایط عدم قطعیت تقاضا با در نظر گرفتن محدودیت های تولیدی ووسایل حمل ونقل

مسئله طراحی شبکه لجستیک شامل تصمیمات استراتژیکی میشود که به پیکربندی زنجیره تامین اشاره دارد و به عنوان مسئله زیرساختاری در مدیریت زنجیره تامین، اثرات دیر پایی روی سایر تصمیمات تاکتیکی و عملیاتی شرکت دارد. در این پایاننامه برگرفته از نیازهای تحقیقاتی شناخته شده در ادبیات و فضای خالی موجود در آن، یک مدل برنامه ریزی خطی عدد صحیح مختلط برای طراحی شبکه لجستیک معکوس چند کالایی تحت شرایط عدم قطعیت ارائه میگردد. از ویژگیهای بارز آنها میتوان به اتخاذ همزمان تصمیمات تاکتیکی و استراتژیک، چند محصولی بودن، تک منبعیابی مشتریان، عدم قطعیت پارامترها، لحاظمعیارهای مالی، توسعه ظرفیت تسهیلات، سطوح ظرفیت مختلف برای ظرفیت تسهیلات و پویا بودن پیکربندی شبکه لجستیک اشاره کرد. جهت رویارویی با عدم قطعیت پارامترها با مجموعهای از سناریوهای ممکن و حصول پیکربندی پایدار از رویکردبهینهسازی پایدار استفاده میشود. جهت نشان دادن اعتبارسنجی و کاربردی بودن مدلهای پیشنهادی، مثالهای عددی در این راستا ارائه و مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرند. نتایج نشان میدهد اگرچه میزان تابع هدف پیکربندی پایدار نسبت به مدل قطعی خود ممکن است بهتر نباشد، در عوض پیکربندی مطمئنتری حاصل میشود که موجب میشود با تغییر برخی پارامترها باز هم به خوبی عمل کند. همچنین الگوریتم آزادسازی سناریو جهت حل مسائل با تعداد سناریوهای بزرگ طراحی و بر روی مسائل استاندارد پیاده سازی شده است که نتایج عددی بدست آمده کارایی مناسب این الگوریتم را نشان میدهد

کلیدواژه ها:

الگوریتم آزادسازی سناریو ، بهینه سازی پایدار ، طراحی شبکه زنجیره تامین ، عدم قطعیت ، لجستیک معکوس