بررسی روش امپداس الکترومکانیکی در تشخیص عیب خوردگی

هدف از این پژوهش بررسی توانایی روش امپدانس الکترومکانیکی در تشخیص خوردگی می باشد. بدین منظور با استفاده از نصب دائمی پیزوالکتریک بر روی سازه ، قابلیت تشخیص بلادرنگ عیب بررسی شده است. از طرفی به دلیل بالا بودن فرکانس مورد استفاده در تکنیک پایش به سلامتی به روش امپدانس الکترومکانیکی ، نشان داده شده است که این روش قابلیت شناسایی عیوب کوچکی که در مراحل ابتدایی تشکیل قرار دارند را دارا می باشد. در این مقاله اثرات دور و یا نزدیک بودن عیبها به پیزوالکتریک از طریق توانایی روش امپدانس الکترومکانیکی روی یک تیر یک سر گیردار از جنس آلومینیم 1٬060 مورد بررسی قرار گرفته است. جهت تشخیص کمی بعید به صورت سنتی، از معیار آسیب اسکالر استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داده است تئوری تحلیلی استفاده شده با آزمایشات تجربی انجام شده تطابق قابل قبولی داشته و توانسته با خطای حدود هشت در صد عیب خوردگی به وجود آمده را تشخیص دهد.

کلیدواژه ها:

خوردگی فلزات ، پایش سلامتی ، امپداس الکترو مکانیکی ، پیزوالکتریک