رابطه گردشگری ورزشی با ایجاد اشتغال در استان خراسان رضوی

هدف از تحقیق، بررسی رابطه بین گردشگری ورزشی با ایجاد اشتغال می باشد. روش تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش را کارشناسان و کارکنان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و همچنین کارشناسان و کارکنان اداره کل تربیت بدنی و جوانان خراسان رضوی تشکیل می دهد. نمونه آماری تحقیق، 167 نفر بوده که در این پژوهش نمونه آماری برابر جامعه آماری است. ابزار اندازه گیری پژوهش، پرسش نامه محقق ساخته ای است که با تشکیل بانک سؤالات و گزینش نهایی آنها تهیه شده است که روایی محتوای آن به تأیید تنی چند از اساتید و صاحب نظران و دانشگاه و متخصص در حوزه مدیریت ورزشی رسیده و اصلاحات نهایی با لحاظ کردن نظرات آنها انجام گرفت. پرسش نامه گردشگری و اشتغال شامل 25 سؤال و پنج گزینه ای می باشد که سؤالاتی در رابطه با ویژگی های کنونی، آزمودنی ها به ابتدای پرسش نامه اضافه گردید همچنین پایایی پرسش نامه با مطالعه مقدماتی بر روی آن 20 نفر از اعضای جامعه آماری با استفاده از ضریب آلفا ی کرونباخ (α=0/83) به دست آمد. از آمار توصیفی (در صد فراوانی، میانگین) به منظور طبقه بندی نمرات خام و ترسیم نمودار و جداول استفاده شد. همچنین از روش های آمار استنباطی مانند آزمون، K-S، بازیکن ضریب همبستگی پیرسون به ترتیب، به منظور آگاهی از توزیع نرمال داده ها و بررسی ارتباط گردشگری ورزشی و ایجاد اشتغال، استفاده گردید تجزیه و تحلیل فرضیات تحقیق نشان داد که اشتغال در هتل داری و اقامتگاه ها (فرمول در متن اصلی مقاله) رستوران داری (فرمول در متن اصلی مقاله)، آژانس گردشگری (فرمول در متن اصلی مقاله)، حمل و نقل (فرمول در متن اصلی مقاله) و صنایع دستی (فرمول در متن اصلی مقاله) با گردشگری ورزشی رابطه معنی داری برخوردار است. که حاکی از آنست که بین گردشگری ورزشی و ایجاد اشتغال در بخش هتلداری، رستوران داری، آژانس های گردشگری، صنعت حمل و نقل و صنایع دستی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ورزشی ، اشتغال ورزش ، گردشگری