بررسی ارتباط بین هوش هیجانی و هوش معنوی با انگیزه موفقیت ورزشی در ورزشکاران دختر دوره متوسطه

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط هوش هیجانی و هوش معنوی با انگیزه موفقیت ورزشی انجام گرفت. تعداد 105 ورزش کار دختر دوره متوسطه در رشته های گروهی ( والیبال، بسکتبال، هندبال، فوتسال) به روش در دسترس به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. سه پرسش نامه های هوش هیجانی سیبریاشرینگ،پرسش نامه هوش معنوی عبدالله زاده، کشمیری و عرب عامری و پرسش نامه موفقیت ورزشی رابرتزو ترشر برای جمع آوری اطلاعات مورد استفاده قرار گرفتند. برای آزمون فرضیه های پژوهش، از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و تحلیل واریانس با سطح معنی داری 0/05=a استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که بین هوش هیجانی کلی و انگیزه موفقیت ورزشی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد ( 0/000=p و 0/36=r) ارتباط بین خود مقیاس های خودکنترلی ( 0/000=p و 0/23=r) خودانگیزی (0/046=p و 0/19=r)،هوشیاری اجتماعی (0/000=p و 0/41=r) و مهارت اجتماعی 0/015=p و 0/23=r) با انگیزه موفقیت ورزشی معنادار بود، اما ارتباط معنی داری بین خرده مقیاس خودآگاهی و انگیزه موفقیت ورزشی یافت نشد ( 0/120=p و 0/15=r) براساس یافته ها، هوش هیجانی می تواند برای پیش بینی موفقیت ورزشی مهم باشد. همچنین نتایج این پژوهش نشان دادند که بین هوش معنوی با انگیزه موفقیت ورزشی در ورزش های گروهی رابطه معناداری وجود ندارد ( 0/103=p و 0/16=r) در حالی که ارتباط خرده مقیاس زندگی معنوی و انگیزه موفقیت ورزشی مثبت و معناداری بود ( 0/041=p و 0/20=r) به علاوه، نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد ترتیب هوش معنوی و هوش هیجانی به طور معناداری انگیزه موفقیت ورزشی را پیش بینی می کند ( فرمول در متن اصلی مقاله)، می توان چنین استنباط کرد که افرادی که درجه بالایی از هوش هیجانی دارد، عادات فکری در اختیار خواهند داشت که موجب می گردد که فردی کارآمدتر باشد، همچنین هوش هیجانی و معنوی به عنوان سازه هایی مطرح می شود که می توانند به طور جدی مسیر موفقیت را متأثر سازند.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، انگیزه موفقیت ورزشی ، ورزشکاران استان البرز