مدیریت دانش در پژوهش و فناوری پتروشیمی : راه پیموده شده

مدیریت دانش یاKnowledge Management از حدود دو دهه پیش با فعالیت های کارل اریک سویبی Karl Eric Sievby ، به « قیمت سهام شرکت » و « دارایی ترازنامه ای شرکت » ( ، دانشمند سوئدی، آغاز شد . او از مقایسه دو شاخص اختلاف بهایی با عنوان سرمایه ناملموس ) ) Intangible Asset رسید که در تعریف آن دارایی دانشی سازمان را عنوان نمود . دارایی دانشی سازمان، شامل دانش ها و آموخته هایی است که در ذهن کارشناسان و مدیران سازمان در حین فرآیندهای کاری تولید شده و مزیت اصلی رقابتی سازمان در عصر اقتصاد دانش محور محسوب می شود . دارایی های دانشی سازمان، پیش برنده اهداف اقتصادی سازمان می باشند و به وسیله آن است که بنگاه می تواند راه حل ها، تولیدات و خدمات برتری را ارایه نموده و در نتیجه آن رشد نماید . این دارایی ها به صورت خبرگی ) ) Expertise در ذهن افراد تولید می شود . در برابر این دارایی می توان دو خط مشی کلی را در پیش گرفت . اول؛ رها کردن سرمایه دانشی و ادامه تولید آن با آشفتگی بالاست . بگونه ای که تنها بدانیم در سازمان ما و در اذهان همکاران مان حجم دانایی ارزشمند و بالایی تولید می شود، و طبیعتاً به مرور زمان از یاد می رود . دوم؛ مدیریت سرمایه دانش و طراحی ساز و کار برای هدایت آن در مسیری مشخص با هدف افزایش کارایی سازمان در پرتو دانش مدیریت شده خودمان . فعالیت های دانشمندان عرصه مدیریت و مهندسی صنایع در دو دهه اخیر از جمله سیوبی ) ) Sievby ، داونپورت Davenport ) ، نوناکا Nonaka ، ویگ Wiig ، پورساک Pursak و باعث گردید تا توجه صنایع بزرگ به این دارایی های نهفته و ناملموس بیشتر شود، تا جایی که هم اکنون بیش از 70% شرکت عضو لیست فورچون Fortune ( 500 سازوکارهایی تحت عنوان مدیریت دانش ) ) KM دارند . مجموعه سازوکارهایی از جمله نرم افزارها، آیین نامه ها، ساختارها، فرآیندهای فرهنگسازی و ... در شرکت های بزرگ دنیا همچون بریتیشن پترولیوم، شل، وست تگزاس، جی ام، فورد، تاتا، اکسون و امثال آنها در حوزه KM از حدود 15 سال پیش پیاده سازی شده است . صنعت کشورمان نیز با توجه به طی نمودن مسیر توسعه، از قاعده تولید سرمایه های دانشی ناملوس مستثنی نیست.