فریاد زوال در معماری معاصر تهران نمونه موردی عودلاجان

عودلاجان بازمانده تاریخ زندگی و در شمار محلات پنجگانه تهران قدیم بوده است این محله که روزگاری محل تمرکز جمعیت شهر تهران و اعیان نشین به شمار می آمده قرار بود زمانی شهر موزه ای همچون شهر موزه های زیبای شهر پاریس شود ولی اکنون شهر رویایی معتادین شده است هدف از این مقاله نمایش زوال معماری با هویت در منطقه عودلاجان و بررسی پیشینه و کالبد آن در فراز و نشیب های گذر زمان است با تعریف اصطلاحاتی همچون فریاد و فریاد زوال در معماری که برای بیان آشفتگی ها فراموشی ها و تخریب بناها و مناطق با ارزش که یادآور هویت و پیشینه مان می باشد آشنا می شویم سعی در پاسخ و بررسی به سوال های زیر با استفاده از روش تحقیق کتابخانه ای اسنادی و تحلیلی تفسیری شده است آیا با افزایش زمینه های سنتی در محتوای معماری معاصر معماری آشفته و رو به زوال امروز نجات خواهد یافت؟آیا تهران ما را به شناختی حقیقی از چیستی هویت خویش راهبری می کند؟

کلیدواژه ها:

معماری معاصر ، فریاد ، زوال ، هویت