بررسی نقش سبک های دلبستگی در صمیمیت زناشویی زنان در دوران میانسالی

هدف از انجام پژوهش حاضر، پیش بینی صمیمیت زناشویی زنان میانسال براساس سبک های دلبستگی بود. کیفیت روابط مادر- کودک در دوران کودکی در تحول الگوهای عملی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و روابط نزدیک و صمیمانه در بزرگسالی نیز تحت تأثیر همین الگوهای عملی قرار می گیرد. بر همین اساس تعداد 153 زن از بین معلمان و افراد عادی که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند، پرسشنامه صمیمیت زناشویی (MIQ) و مقیاس دلبستگی بزرگسال (AAI) را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از روش آماری رگرسیون تحلیل گردید. نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از این است که رابطه صمیمیت زناشویی زنان میانسال با سبک-های دلبستگی معنادار است. براساس تحلیل های انجام شده، بعد توافق از ابعاد صمیمیت زناشویی در زنان میانسال به صورت منفی به وسیله سبک دلبستگی اجتنابی و بعد محبت و علاقه به صورت منفی به وسیله سبک دلبستگی دوسوگرا پیش بینی می شوند. نتایج در راستای مبانی نظری مورد بحث و تفسیر قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

صمیمیت زناشویی ، دوران میانسالی ، سبک های دلبستگی