مطالعه اثر پارامترهای فرایندی دما، فشار هیدروژن و غلظت کومنومر بر رفتار پلیمریزاسیون و خواص محصول در فرایند پلیمریزاسیون گازی اتیلن

فرایند پلیمریزاسیون فاز گازی اولفین ها نسبت به فرایندهای محلولی و دوغابی برتری چشم گیری را دارا می باشد . همچنین داده های سینتیکی بدست آمده از فرایند مذکور در تفسیر رفتار س ینتیکی کاتالیستها کامل تر بوده و نتایج جالب تری را برای مدل کردن این سیستم به دست می دهند در این تحقیق یکی از جدیدترین روشهای پلیمریزاسیون فازگازی به نام Reactive Bed Preparation بکارگرفته شد که تکرار پذیری خوبی دارد . در ادامه پارامترهای دما، میزان - 1 بوتن ( کومونومر ) و هیدروژن بر شدت و س ینتیک پلیمریزاس یون فازگاز ی ات یلن و خواص پل یمر حاصل با کاتالیست زیگلر ناتای تیتانیم برپایه منیزیم و کمک کاتالیست تری - n اکتیل آلومینیوم مورد مطالعه قرار گرفت، مشاهده شد با افزایش دما تا حدود 90 درجه سانتیگراد شدت پلیمریزاسیون افزایش می یابد اما با افرایش بیشتر دما به دلیل غی ر فعال شدن مراکز فعال کاتالیست فعالیت کاهش می یابد . شاخص جریان ذوب که نشانه ای از وزن مولکولی پلیمر می باشد با افزایش فشار جزیی هیدروژن زیاد گردید و افزایش فشار جزیی - 1 بوتن، دانسیته و درجه بلورینگی کاهش یافت . این موضوع بیانگر قرار گرفتن - 1 بوتن در زنجیره پلیمر می باشد که نتیجه آن همان کاهش دانسیته و درجه بلورینگی است . پلیمریزاسیون فاز گازی مشابه فرایند های دارای مرحله پیش پلیمریزاسیون در دو مرحله انجام گردید

کلیدواژه ها:

کاتالیزور پلیمریزاسیون الفینها ، Reactive Bed Preparation ، پارامترهای فرایندی