حذففنل به روش اکسیداسیون پیشرفته با استفاده از (H2O2-UV)

در این تحقیق حذف و تجزیه فنل به روش اکسیداسیون پیشرفته دریک راکتور ناپیوسته مورد مطالعه قرار گرفت . منبع تابش پرتو فرابنفش، در مرکز محور راکتور غوطه ور قرار دارد . سرعت واکنش حذف فنل توسط فتولیز به تنهایی و پراکسیدهیدروژن ( بدون تابش پرتو فرابنفش ) بسیار کند است ولی در اثر ترکیب مشترک آنها سرعت تجزیه به شدت افزایش یافت . پارامترهای مختلف موثر بر حذف شامل غلظت اولیه واکنشگر، غلظت پراکسیدهیدروژن، pH محلول اولیه، دما و عوامل محدود کننده واکنش بررسی شد . نتایج آزمایشات نشان داد که مقدار بهینه نسبت مولی پراکسیدهیدروژن به فنل معادل 47 است . مقدار کمی از پراکسیدهیدروژن لازم می باشد ولی مقادیر زیاد آن به عنوان عامل مزاحم سرعت فتواکسیداسیون عمل می کند . تغییرات pH بر روی سرعت واکنش تأثیری ندارد . در مرحله اول اکسیداسیون ( هیدروکسیلاسیون ) ترکیبات آروماتیکی کاتیول، هیدروکینون و پارابنزوکینون و در مرحله دوم اسیدهای کربوکسیل همچون اسیدهای موکونیک، مالونیک، فرماریک شناسایی شدند . به دلیل تشکیل اسیدهای کربوکسیل pH محصول از شرایط خنثی به 3/2 اسیدی کاهش یافت

کلیدواژه ها:

فنل ، اکسیداسیون پیشرفته ، پراکسید هیدروژن ، پرتو فرابنفش