کاهش هزینه های طول عمری در برنامه ریزی شهری به روش مهندسی ارزش درشهر شاهرود

در شهرستان شاهرود، آبیاری فضای سبز به روشهای سنتی و با راندمان پایین، انجام میگیرد. راندمان پایین آبیاری، از یک سو و ناآگاهی از میزان آب مورد نیاز گیاهان و مدت زمان آبیاری، از سوی دیگر، آبیاری فضای سبز این شهر را غیر علمی نمودار کرده است. این در حالی است که آبیاری به روش ثقلی و ابیاری تانکری، روشهای مناسبی در راستای اقتصاد و بهره وری مصرف آب در شهر شاهرود نیست. و بخش آبیاری فضای سبز بدون توجه به اصول علمی و بر پایه تجارب گذشته مسئولین مربوطه انجام شده است. بنابراین ضرورت دارد با نگاهی نوین، این مساله کیلدی تحلیل گردد. نتایج حاصل از مطالعات مهندسی ارزش برروی نگهداری فضای سبز شاهرود نشان میدهد که حدود 30 درصد از منابع آبیجهت آبیاری با توجه به عدم شناخت نیاز واقعی گیاهان و پریود آبیاری آنها به هدر میرود. به همین روی با اصلاح روش - های آبیاری که با صرف هزینه اولیه هزینه های طول عمری پروژه را کاهش میدهد، میتوان به توجیه واقعی در این بخش دستیافت

کلیدواژه ها:

مهندسی ارزش ، آبیاری فضای سبز ، هزینه های طول عمری ، صرفه جویی ، شهرستان شاهرود