ماهیت و حکم اخلاقی غیبت

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,135

فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ETHICS04_089

تاریخ نمایه سازی: 25 بهمن 1394

چکیده مقاله:

رذیله اخلاقی غیبت در اسلام از گناهان کبیره بوده و از منظر همه علمای اخلاق نکوهیده است. غیبت یعنی گفتن یا فهماندن امر مرتبط با فردی در غیاب او به دیگران که موجب ناراحتی او گردد. دایره شمول غیبت (مسلمان و غیرمسلمان) و موارد جواز آن از مسائل اصلی بحث ماست. باید توجه نمود که غیبت فقط شامل مسلمان شیعه نمی شود بلکه بنابر آن که هر انسانی به واسطه انسانیت مورد احترام است، شمولی عام دارد. غیبت اگرچه در نگاه نخست شرعاً حرام و از منظر اخلاقی نکوهیده است، لیکن در موارد ویژه ای که پای مصلحت و خیر انسان ها در میان است یا هدفی مشروع و عقلایی در پی دارد که مفاسد آن را جبران می کند، این امر جایز شمرده شده است. برخی از مصادیق غیبت های مجاز عبارتند از: دادخواهی از ظالم، نهی از منکر، پرسش و استفتا. غیبت پیامدهای سوء فردی و اجتماعی دارد. از جمله پیامدهای فردی غیبت از دست دادن اعمال نیک و محرومیت از بهشت بوده و ترور شخصیت، برافروختن حس انتقام و ایجاد تفرقه از پیامدهای اجتماعی آن است. از این رو، وجوب رد غیبت هم مورد تاکید بوده و برای انجام و عدم انجام آن آثار مثبت و منفی متعددی ذکر شده است. بنابر نظر علمای اخلاق برای درمان غیبت، نخست بایستی به عواقب آن توجه نموده (درمان نظری) و سپس با توجه به نکات مثبت و ذکر آنها، زمینه غیبت را از بین برد. همچنین دوری از اسباب غیبت (درمان عملی) در این زمینه راه گشاست.

نویسندگان

حسین عبادتی

دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفه اخلاق دانشگاه زنجان

سحر کاوندی

دانشیار گروه فلسفه دانشگاه زنجان

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • اترک، حسین، (1390)، تقریری جدید از وظیفه‌گرایی نتیجه‌گرا، دومین همایش ...
  • آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین، (1386)، کفایه الاصول، مترجم و ...
  • _ آذرنوش، آذرتاش، (1374)، فرهنگ معاصر عربی-فارسی، دانشگاه پیام‌نور ...
  • ابن فارس، احمد، (1361)، معجم مقاییس اللغه، جلد4، مکتب الاعلام ...
  • ابن منظور، محمد ابن مکرم، (1414ق)، لسان العرب، جلد اول، ...
  • احمدپور و همکاران، مهدی، (1385)، کتابشناخت اخلاق اسلامی، انتشارات پژوهشگاه ...
  • تهرانی، مجتبی، (1385)، اخلاق الهی، جلد پنجم، سازمان انتشارات پژوهشگاه ...
  • جذری، مبارک بن ابن‌اثیر، (1367)، النهایه فی غریب الحدیث و ...
  • حافظ شیرازی، خواجه شمس‌الدین محمد، (1386)، دیوان حافظ، (بر اساس ...
  • حرعاملی، محمد بن حسن، (بی‌تا)، تفصیل وسایل الشیعه الی التحصیل ...
  • حسینی عاملی، محمدجواد بن محمد، (بی‌تا)، مفتاح الکرامه فی شرح ...
  • خامنه‌ای، سیدعلی، حکم غیبت با ابزار قلم و رسانه‌های جدید، ...
  • راغب اصفهانی، حسین بن محمد، (1374)، مفردات الفاظ قرآن با ...
  • شبر، سید عبدالله، (1386)، الاخلاق، ترجمه: جباران محمدرضا، موسسه انتشارات ...
  • شیخ زین‌الدین(شهید ثانی)، علی، (1388)، کشف الریبه عن احکام الغیبه، ...
  • رحیمی، مهدی، رذایل اخلاقی چیست؟، مرکز مطالعات و پژوهشهای فرهنگی ...
  • صاحب جواهر، محمدحسن بن باقر، (1362)، جواهرالکلام فی شرح شرائع ...
  • طباطبایی، محمدحسین، (374 1)، تفسیر المیزان، دفتر انتشارات اسلامی، قم ...
  • غزالی طوسی، ابوحامد امام محمد، (1380)، کیمیای سعادت، به کوشش ...
  • فیض‌کاشانی، محسن، (1372)، راه روشن(ترجه محجهالبیضاء)، ترجمه: محمد ابن شاه ...
  • قرائتی، محسن، تفسیر نور(سوره حجرات آیه، (12 ، http ://www.gha ...
  • کلینی، محمد بن یعقوب، (1387)، اصول کافی، جلد دو، نشر ...
  • محقق‌کرکی، علی ابن الحسین، (بی‌تا)، جامع المقاصد، موسسه آل البیت ...
  • مهدوی‌کنی، محمدرضا، (1384)، نقطه‌های آغاز در اخلاق عملی، دفتر نشر ...
  • میرزاخانی، حسین، (1369)، مبحث آفات زبان از مکاسب محرمه شیخ ...
  • نراقی، احمد ابن محمدمهدی، (1390)، معراج السعاده، دفتر نشر نوید ...
  • نراقی، مولامهدی، (1377)، علم اخلاق اسلامی (ترجمه کتاب جامع السعادات)، ...
  • نمایش کامل مراجع