مروری بر الگوریتمهای زمانبندی گردشکار در محیط محاسبات ابری

محاسبات ابری یک مدل محاسباتی توزیع شده در مقیاس وسیع است که در آن یک استخری از منابع ذخیرهسازی،قدرت محاسباتی مدیریت شده، پلتفرمها و سرویسهای انتزاعی، مجازیسازی شدهاند و به طور پویا مقیاسپذیر هستند کههمه اینها بر طبق تقاضا به مشتریان خارجی در اینترنت تحویل داده میشوند. با افزایش تقاضا برای خودکارسازی فرایند در ابر مخصوصاً برای برنامههای کاربردی کسب و کار و علمی به صورت توزیع شده و اشتراکی در مقیاس وسیع، تحقیق و بررسیاستراتژیهای زمانبندی گردشکار ابر یک موضوع مهم میشود. مراکز داده ابر از الگوریتمهای زمانبندی مختلفی برایتخصیص بهینه منابع به کارهای مختلف استفاده میکنند. انتخاب یک الگوریتم زمانبندی خاص به پارامترهای مختلفی مثل هزینه، زمان، خصوصیات کیفی و غیره بستگی دارد. در این مقاله الگوریتمهای گردش کار مختلف در محیط محاسبات ابری مرور و با یکدیگر مقایسه میشوند. تعدادی الگوریتمها منجر به بهبود هزینه میشوند یا به بهینه سازی یک یا چند پارامتر زمان پایان کار، تعادل بار، نسبت افزایش سرعت، زمان اجرای کار، قابلیت اطمینان و ... کمک میکنند

کلیدواژه ها:

گردشکار ، محاسبات ابری ، الگوریتم زمانبندی گردشکار ، خصوصیات کیفی ، الگوریتمهای اکتشافی ، الگوریتمهای غیراکتشافی