گردشگری مذهبی و تحقق اقتصاد مقاومتی با رویکرد تحلیلی مطالعه موردی: کلانشهر قم

گردشگری به لحاظ قابلیت ها و ظرفیت های بالقوه، از مهمترین ابزارها در قطع وابستگی به درآمدهای نفتی و اقتصاد تک محصولی برای کشور می باشد. صنعت گردشگری امروزه در ردیف صنعتهای پر درآمد و پاک و کم هزینه قرار دارد و غالب کشورها درآمدها و نظام بودجه خود را بر اساس آن پی ریزی می نمایند. در این نوشتار با رویکرد تحلیلی که مبتنی بر دیدگاه کارکردگرایی پارسونز می باشد در کنار متغیرهای پیشینه تحقیقات مشابه در این زمینه، بهبررسی گردشگری مذهبی قم و نقش آن در تحقق سیاست های اقتصاد مقاومتی پرداخته می شود. به طور کلی می توان از اشتغال زایی و رشد اقتصادی، تعامل بینقومیت ها و بهبود تعامل فرهنگی به عنوان کارکردهای مثبت گردشگری مذهبی نام برد. در عین حال مواردی نظیر اسکان غیر رسمی، افزایش هزینه ها، رشد مشاغل کاذب و تحلیلفرهنگ بومی می تواند به عنوان کارکردهای منفی گردشگری تلقی گردد که در این خصوص باید با برنامه ریزی مناسب از ظرفیت های بالقوه گردشگری در پیشبرد اهداف و برنامه هایکلان اقتصادی و در رأس ان تحقق سیاست های اقتصاد مقاومتی به نحو مطلوب بهره برداری نمود.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری مذهبی ، اقتصاد مقاومتی ، خرده نظام پارسونز