تدوین ضوابط کالبدی برای طراحی در بافت با ارزش تاریخی با احترام به گذشته و نگاه به آینده (نمونه مورد بررسی :محله های تاریخی شهرکرمان (حاشیه بازار کرمان)

ساختار شهرهای تاریخی، بستر پدیده های سنتی و بومی هر منطقه است که حامل ارزش های فرهنگی، تاریخی و هویتساکنان آن شهر است. مرمت و باززنده سازی بافت های شهری و ابنیه، یکی از شیوه های عمده مداخله در شههایتاریخی و ابنیه قدیمی است بسیاری ازثروت های تاریخی، به دلیل ارزش های بی بدیل و ویژگی های انصااری، باید ازورطه نابودی و انهدام نجات یابند. زیرا فقط و فقط همان اثر می تواند رمز و راز، رنج ها و تلاش های جانکاه پیشینیان رابه نمایش گذارد. نحوه حفاظت ازمحیط های تاریخی ،مشاهده مستقیم و بررسی آنها ومیزان مداخلات اصولی و غیر اصولیمی تواند به عنوان یک شاخص فرهنگی مورد محاسله قرار گیرد. هر زمینه تاریخی دارای ویژگی های معماری وشهرسازی خاص خود است که طراحان حساس در باب نصوه مداخلات کالبدی در بافت های تاریخی رهنمود هایی میدهد. گرد آوری و مقایسه تطقیقی اسناد معماری در سال 1335 و سال1391 در بخش های تاریخی شهر کرمان ،میزانتغییرات کالبدی در این بافت شهری را نشان می دهد. به علاوه برداشت و گونه شناسای 40 نمونه از خانه های تاریخیاین شهر نشان می دهد که فارغ از ابعاد زمین و وضعیت معیشتی ساکنان، تمامی خانه ها از الگوی حیاط مرکزی بهرهبرده اند، همزمان برای دستیابی درک صحیی از معماری و معماری شهری این منطقه- ،میزان تراکم بافت بررسی شد. یافته ها حاکی ار آن است که نسبت غالب ارتفاع به عرض در حیاط های داخلی مابین 0/23 تا 0/81 و در معابر شهری مابین 1/3 تا 2/1 بوده است.تدوین راهکارهای طراحی بر اساس نتایج حاصل، ساختار های جدید را در همخوانی با ساختارهای دیروز به این ترکیب می افزاید.

کلیدواژه ها:

مرمت شهری ، بازار ، بافت تاریخی ، تراکم بافت ، ساختارهای جدید