نگرشی بر حمل و نقل هوشمند با تاکید بر توسعه پایدار شهری

پایداری بحثی است که در دهه های اخیر بخش عمده ای از ادبیات شهرسازی را به خود معطوف داشته است. روند شهری شدنجهان شتاب گرفته به گونه ای که بر اساس گزارش صندوق جمعیت سازمان ملل متحد جمعیت شهرنشین جهان در سال 2007برای نخستین بار از مرز 50 درصد فراتر رفته است.پیش بینی می شود این میزان در سال جاری میلادی به بیش از 65 درصد برسد وپیرو این روند گسترش شهر نشینی و توسعه شهری،غالب شهرهای جهان با افزایش حجم ترافیک و ازدحام وسائل نقلیه مواجهگردیده و پیچیده شدن و ایجاد چالش هایی در سیستم حمل و نقل شهری و کیفیت زندگی در سطوح مختلف را در بر داشته است.براین اساس دسترسی و استفاده از اطلاعات به هنگام و قابل اطمینان یکی از عوامل مهم و حساس در امر تصمیم گیری،مدیریت وبرنامه ریزی بهینه برای توسعه پایدار در یک جامع می باشد.همچنین استفاده درست از امکانات و منابع موجود موجب کاهش آسیبها،مشکلات و حرکت به سمت توسعه پایدار در حمل و نقل می باشد.که از این رو حمل و نقل هوشمند را می توان کلید توسعه پایدارمعرفی می نمایند.لذا در این مقاله با بررسی مفاهیم توسعه پایداری و هوشمندی و مدرنیته بودن حمل و نقل،به معرفی شاخص هایارزیابی،وجود مشکلات و چالش های موجود در آن و نهایتا ارائه راهکار جهت دستیابی به حمل و نقلی پایدار و هوشمند خواهیمپرداخت.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل ، توسعه پایدار ، مدرنیته ، هوشمند