بافت های فرسوده ظرفیتی برای توسعه درونی شهرها نمونه مطالعه شهر سقز

رشد سریع و گسترش افقی شهرها در ایران شاید شدیدتر از بسیاری از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه باشد چرا که این فرایند اکثر شهرهای تاریخی ایران را از ساختار یکپارچه شهری محروم و آن ها را در برابر مشکلات خاصی برای توسعه متعادل و متوازن قرار داده است علاوه بر این بسیاری از اراضی کاربری ها و بافت های قدیمی و فرسوده به صورت دایر و بایر در داخل شهرها در کشاکش این توسعه غیر اصولی و شتاب زده از جریان عمران و توسعه صحیح شهر بازمانده و اکنون به عنوان بافت های مسئله دار شهری مطرح هستند این وضع در شهرهای حاشیه جنوبی دریای خزر و نیز در شهرهای کوهپایه ای غرب کشور خود را به صورت حادتری نشان داده است از این رو بررسی علمی و شناخت راهکارهای وضع پیش گفته در اولویت قرار می گیرد شهر سقز از جمله شهرهایی است که از این لحاظ بسیار حساس و شکننده است زیرا به رغم وسعت زیاد بافت های فرسوده نبود طرح جامع ساماندهی و بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده بررسی و شناخت ظرفیت های نهفته در بافت های مذکور را در راستای توسعه درونی این شهر در اولویت قرار می دهد هدف این مقاله شناخت ظرفیت ها و توان های شهر سقز در عرصه بافت های فرسوده در راستای توسعه درونی شهر بوده است

کلیدواژه ها:

پراکنده رویی شهر ، رشد هوشمند ، توسعه درونی ، بافت های فرسوده شهری ، شهر سقز