تعیین اولویت مسیرهای گردشگری در بافت تاریخی شهری نمونه موردی بافت تاریخی شیراز

یکی از عوامل موثر در میزان رضایتمندی و آسایش گردشگر سهولت انتخاب مسیر و بهسازی روند حرکت در یک بازدید گردشگری است اغلب اوقات بازدید از نقاط دیدنی و بافت های تاریخی شهرها به انتخاب شخص گردشگر یا دفاتر گردشگری و در مسیرهای مختلفی صورت می گیرد در بسیاری موارد گزینش مسیر حرکت در بافت آگاهانه نبوده و سبب کاهش کیفیت بازدید صرف وقت و هزینه بیشتر و ایجاد خستگی و نارضایتی گردشگر می شود هدف از پژوهش حاضر ارتقا کیفیت بازدیدهای گردشگری در بافت های تاریخی شهر شیراز در جهت توسعه پایدار بافت و ا طریق تعیین اولویت مسیر های گردشگری است در یک بازدید گردشگری مکان اقامت گردشگر موقعیت جاذبه های موجود در بافت و میزان فاصله از مراکز اقامتی و تفریحی بین راهی از جمله عوامل موثر در اولویت بندی مسیرهاست علاوه بر این شیوه حرکت یا مدل هندسی مسیر انتخاب شده و مدت زمان بازدید نیز در کیفیت ادراک شده از مسیر و میزان زضایتمندی و آسایش گردشگر موثر می باشد در پژوهش های حاضر پس از بررسی شیوه های خطی حرکت گردشگر و نقشه بافت تاریخی شهر شیراز به همراه گذرهای مهم و برجای مانده آن نقشه ای از موقعیت مکان های اقامتی و جاذبه های گردشگری بافت ارائه می شود

کلیدواژه ها:

بافت تاریخی ، توسعه پایدار ، مسیریابی ، مسیر گردشگری ، مدل هندسی مسیر