تاثیر هویت و الگوهای رفتاری در طراحی مراکز عمومی شهری با توجه به نظریه های طراحی

تفکر شکل گیری شهرها در دو رویکرد قابل بررسی است دیدگاهی که به گذشته شهرها و دیدگاهی که به آینده شهرها به مثابه یک الگوی ایده آل دست نیافتنی توجه دارد. به عبارت دیگر هویت گذشته شهرها چه بوده است که بر آن اساس الگو واره هایی برای هویت آینده اندیشید. توجه به نقش و ارتقاء وضعیت فضاهای شهری از بدو پیدایش شهرها به ویژه در طول بیش از یک سده گذشته همواره وجود داشته است. در دوران اخیر با تثبیت نقش کالبدی و اجتماعی فضاهای شهری، بیشتر فعالیتها و نظریه ها مبتنی بر ملاحظات زیست محیطی، پایداری و ایجاد امنیت و انسان مداری در قلمروهای عمومی می باشد و حضور انسان به عنوان عامل اصلی ایجاد پایداری و سرزندگی فضاهای شهری شناخته می شود. رویکرد انسانی، به طراحی شهری، توجه به نیازهای مشترک مردم در بستر زمان را در جهت توسعه پایدار فضاهای شهری در فرهنگها و اقلیم های متفاوت سرلوحه اقدامات خویش قرار می دهد تا در جهت توسعه پایدار کالبدی، فرهنگی، زیست محیطی و اقتصادی، الگوهای مناسب را ارائه نماید. فضاهای عمومی شهری این قابلیت را دارند که به عنوان چشم اندازهای مشارکتی ،عناصر اصلی در زندگی شهری که منعکس کننده فرهنگ، عقاید و ارزشها می باشد مطرح شوند. (Francis , 1989)نظریه دیده های متوالی گوردون کالن در واقع تاکیدی بر ادراک معنایی و بصری در فضاهای شهری است به باور او شهری مجموعه ای است که می توان در آن حرکت کرد و به صورت تبایین پیوسته مناظر آنرا درک نمود نه به صورت تصویری ثابت (Gosling. 1966. 43)