بررسی رابطه بین خودکارآمدی با رضایت شغلی بهورزان خانه بهداشت شهرستان دزفول

مقدمه: رضایت شغلی عاملی مهم برای افزایش کارایی و نیز رضایت فردی در سازمان تلقی می شود و منابع انسانی کارآمد و پرانگیزه در افزایش اثربخشی هر سازمان نقش مهم و اساسی ایفا می کند. هدف: هدف کلی در این پژوهش بررسی رابطه بین خودکارآمدی با رضایت شغلی بهورزان خانه بهداشت شهرستان دزفول بود. روش: این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی بود . جامعه ی مورد مطالعه کلیه بهورزان(123 نفر) خانه های بهداشت تحت پوشش در مراکز بهداشتی و درمانی روستایی وابسته به مرکز بهداشت شهرستان دزفول بود در این روش نمونه گیری از نوع سر شماری بود. ابراز مورد استفاده در این بررسی، پرسشنامه های خودکارآمدی عمومی و شاخص توصیف شغلی و اعتبار و پایایی آن رضایت بخش بود. داده های به دست آمده با استفاده از روشهای آمار توصیفی و ضرایب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: محاسبه همبستگی بین متغیرها نشان داد که خودکارآمدی عمومی با رضایت شغلی بهورزان همبستگی مثبت و معنادار داشت (P<0/05) نتایج تحلیل رگرسیون نشانگر این بود که خودکارآمدی عمومی بیشترین سهم را در پیش بینی واریانس رضایت شغلی بهورزان را دارد. بحث ونتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت عوامل متعددی وجود دارد که در کنار هم می توانند ایجاد کننده رضایت شغلی در افراد باشد. چه بسا تنها نبود یک عامل از مجموع این عوامل می تواند از ایجاد رضایت در فرد بکاهد .از طرفی با توجه به اینکه خودکارآمدی عمومی نقش موثری در رضایت شغلی ایفا می کند؛ پیشنهاد می شود تا با رسیدگی بیشتربه بهورزان که خط مقدم جبهه ی بهداشت می باشند ارائه مطلوب خدمات بهداشتی و درمانی به افراد را می توان تضمین کرد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، رضایت شغلی ، بهورزان ، دزفول