نظام کارانه (آکورد)
محل انتشار: کنگره ملی بهره وری ایران
سال انتشار: 1379
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 12,902
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
FNCP04_019
تاریخ نمایه سازی: 25 بهمن 1394
چکیده مقاله:
سیستم آکورد (کارانه) از شهریور ماه 1374 در صنایع الکترونیک شیراز طراحی و اجرا گردید. تا قبل از اجرای این سیستم، روال بدین قرار بود که در پایان هر سال درصدی از ارزش تولیدات به صورت مقطوع محاسبه و به عنوان پاداش به کارکنان تعلق می گرفت، که با توجه به اینکه دوره پرداخت یکساله و درصد نیز مقطوع بود و به هر میزان که تولید انجام میشد، در هر حال درصدی از آن پرداخت می گردید و مکانیزم توزیع آن بین کارکنان نیز مشخص و شفاف نبود، لذا روش قبلی آن چنان ایجاد انگیزه و شوق نمی نمود و تدریجاً به عنوان امری مستمر و معمولی در آمده بود. در این چنین شرایطی سیستم آکورد (کارانه) با اهداف قید شده در مقاله در صنایع الکترونیک شیراز طراحی و پیاده گردید. ماهیت شرکت صنایع الکترونیک به نحوی است که طیف گسترده ای از محصولات را تولید می نماید و عملیات تولید اکثراً شامل ساخت قطعات مختلف و فوق العاده متنوع مکانیکی و همچنین عملیات مونتاژ و تست قطعات و تجهیزات الکترونیکی می باشد. در سیستم آکورد تولیدی برای هر پروژه با توجه به عواملی همچون بازار فروش، ارزش افزوده، پیچیدگی و سطح تکنولوژی و نهایتاً اهمیت و فوریت آن از لحاظ شرکت، ارزشی تعیین می گردد که «به ارزش ویژه» مرسوم است و سپس با توجه به زمان ساخت هر قطعه (حاصلخیز ارزش ویژه در زمان ساخت)، میزان آکورد (کارانه) برای ساخت هر قطعه و نهایتاً هر واحد از محصول، مشخص می گردد. تجربه نشان می دهد که با توجه به «ارزش ویژه» کارکنان اولویت را به پروژه های مورد نظر شرکت می دادند و مسائل و مشکلات این پروژه ها به سرعت برطرف شده و زودتر به نتیجه می رسیدند و عموماض کارکنان متقاضی فعالیت بر روی پروژه های سودآور و با «ارزش ویژه» بالاتر، بودند.
نویسندگان