استفاده ازتجارب بدیع دریادگیری سازمانی ، بابهره گیری چهارچوپ اصلاح شده روایتگری

تجاربی سازمانی که در هیچکدام از دسته بندی های دانش موجود جای نمی گیرند چالشی برای یادگیری سازمانی که عمدتا بررویکرد علمی وتجربی تکیه می کند خواهد بود برای درک پاسخ ویادگیری از این تجربیات بدیع نیازمند بکارگیری روشی موثر وکاراخواهیم بود هدف این پژوهش ارائه وبررسی شیوه نوین هفته مرحله ای است که در آن فرایندهای روایتگری سازمانی این نوع یادگیری را امکانپذیر می سازد با بکارگیری این روش بازیگران سازمانی فهمی مناسب از تجارب بدیع می یابند درباره معانی مشترک آن به توافق رسیده واز آن برای اقداماتی هماهنگ بهره می گیرند با انباشته شدن روایتهای تجارب بدیع سازمان حافظه ای سازمانی ایجاد خواهد کرد همچنین از طریق روایت بازیگر خاطرات تجربیات بدیع قبلی خودوچگونگی دستیابی به آنها را استخراج نموده واینکار باعث ایجاد گزینه های جدیدبرای برخورد با تجارت بدیع در حال ظهور می گردد برای ارایه این مباحث چهارچوب داستان جدید برای برخورد با تجربیات شخصی مطرح شده را بررسی وسپس آنرا بصورت مدلی برای استفاده درسازمان اصلاح نموده وسپس در مرحله دوم فرضیه مناسب بودن این چهارچوب برای سازمانی ایرانی را به نظر خواهی گذاشتیم ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه است روایی از روش روایی محتوا وپایایی پرسشنامه ها از طریق آلفای کرونباخ بدست آمد جامعه پژوهش اساتید برجسته مدیریت وتعداد نمونه 31 نفر برآورد گردید تحلیل اطلاعات بوسیله نرم افزار SPSSولیزرل صورت گرفته وبراساس آن فرضیه پژوهش موردتایید واقع گردید .

کلیدواژه ها:

یادگیری سازمانی ، روایتگری ، داستانسرایی ، حافظ ، دانش ، تجارب بدیع