بررسی نقش عناصر بازاری بر عملکرد بخش صنعت در ایران

هدف تحقیق حاضر، بررسی نقش عناصر بازاری برعملکرد بخش صنعت درایران است. برای این منظور، بااستفاده از داده های فصلی والگوی خودرگرسیو باوقفه توزیعی ( ARDL). نقش عناصربازارای برعملکرد بخش صنعت درایران،طی سال های 1375- 1389 موردارزیابی قرارگرفته است. یافته های تحقیق حاکی ازوجود یک رابطه تعادلی بلندمدت بین ارزش افزوده بخش صنعت ومتغییرهای کلان اقتصادی نظیر ، تحقیق وتوسعه، تبلیغات ، سطح تمرکز، سرمایه گذاری، سرمایه سرانه، واردات وتوسعه مالی دربخش صنعت است، به طوری که ثبات تابع عملکردی بخش صنعت درایران راتایید می کند. درمجموع نتایج به دست آمده ازتحقیق نشان می دهدعناصر بازاری برعملکرد بخش صنعت درایران اثرات مثبت ومعناداری داشته است. همچنین ، افزایش سطح تمرکز وانحصار دربخش صنعت، هزینه های تحقیق وتوسعه ، تبلیغات و سرمایه سرانه موجب بهبودعملکرد بخش صنعت شده است. درمقابل افزایش واردات موجب کاهش عملکرد بخش صنعت شده است . ضریب تعدیل محسابه شده درالگوی عملکردی بخش صنعت 29 درصد بوده ، که به معنای کندی سازوکارتعدیل دربخش صنعت کشوراست، به گونه ای که فرایند تعدیل تابع عملکردی بخش صنعت در یک دوره زمانی تقریبا سه ونیم ساله محقق می گردد.

کلیدواژه ها:

عناصر بازار ، عملکرد صنعت ، تمرکز ، مکانیزم تحصیح خطا ، الگوی خودرگرسیوباوقفه توزیعی