تبیین فلسفی ارزش های وفاق آفرین (دوستی ، محبت و صمیمیت) درنظام تعلیم و تربیت

بررسی ارز شها یکی از مسائل فلسفه است. ارزش ها ، واقعیات مرجح هستند . واژه ارزش از واژگانی است کهدارای غنی ترین و پیچیده ترین و مشکل ترین معناست. دسته بندی های مختلفی ا ز ارزش ها موجود است. دسته از ارزش ها همه جایی و همه زمانی اند و وابسته به شرایط و موقعیت ها نیستند .ارزش های وفاق آفرین از قبیل دوستی ،محبت و صمیمیت این گونه اند .سوالی که در این پژوهش مطرح است این است که مبانی فلسفی ارزش های وفاق آفرینچیست و رسالت نظام تعلیم و تربیت در اموزش این ارزش ها چیست ؟ نوع پژوهش کیفی است و برای رسیدن به اهدافپژوهش از روش تحلیلی- فلسفی و اسنادی استفاده شده است .یافته ها نشان داد که در میان فلاسفه (باستان ، مدرنیته و معاصر) همواره توجه به ارزش های وفاق آفرین دوستی ، محبت و صمیمت در شکل دهی جامعه مطلوب نقش به سزاییداشته است .متفکران دوره باستان ، دوستی ، محبت و صممیمیت را فراتر از خود رفتن ، متفکران مدرنیته بیشتر اززاویه فردیت و متفکران معاصر بر وجه بینا ذهنی بودن ارزش ها به گونه ای که در آن همبستگی از اهمیت خاصی برخوردار است پرداخته اند .به دلیل اهمیت این ارزش ها رسالت نظام تعلیم و تربیت این است که در سیاست گذاری کلانآموزشی و به دنبال آن نظام آموزشگاهی ، همواره تحقق این اهداف را در یادگیرندگان مد نظر داشته باشد.

کلیدواژه ها:

ارزش های دوستی ، محبت ، صمیمیت ، مبانی ، نظام تعلیم و تربیت ، رویکرد آموزشی