مدل کردن تغییرات تلفظی در سیستم بازشناسی گفتار پیوسته فارسی

در یک سیستم بازشناسی گفتار به دلایل مختلف ممکن است لغات به اشکال گوناگون تلفظ شوند . در بازشناسی گفتار محاورهای میزان تغییرات تلفظی افزایش مییابد و از آنجا که وجود تغییرات تلفظی ممکن است سبب رخداد خطا در سیستم بازشناسی گفتار شود، مدل کردن این تغییرات به عنوان راهی برای بهبود دقت سیستم بازشناسی گفتار مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله نتایج بازشناسی گفتار بعد و قبل از اعمال مدل کردن تغییرات تلفظی به شکل ضمنی و در سطوح مختلف در سیستم بازشناسی گفتار برای مجموعه دادگان فارس دات کوچک مورد بررسی قرار گرفته است. با مدل کردن ضمنی تغییرات تلفظی با در نظر گرفتن چند گوسی در هر حالت و به کار بردن واح د آوایی سه واجی در سطح مدل آکوستیکی و واژگان دقت بازشناسی ٨٣.٢ % است . در حالی که بدون مدل کردن این تغییرات دقت سیستم حدود ٧١% است که این مطلب گویای اهمیت توجه به مدل کردن تغییرات تلفظی در سیستمهای بازشناسی گفتار، به خصوص در مورد مجموعه دادگانی است که گفتارهای محاورهای در آنها زیاد است.

کلیدواژه ها:

بازشناسی گفتار پیوسته ، مدل کردن تغییرات تلفظی