تأثیر اتمسفر محیطی بر گسیلهای مولکولی CN و 2C در بینابنمایی پلاسمای القائیده لیزری ترکیبات آلی

در این پژوهش، تأثیر چهار اتمسفر محیطی هوا، نیتروژن، اکسیژن و آرگون بر شدت گسیل های مولکولی CN و 2Cحاصل از تابش پلاسمای چهار ترکیب آلی Urea ، Thiourea ، HTPB و 3,4-diaminobenzoic acid با استفاده ازبینابنمایی پلاسمای القاییده لیزری ) LIPS (، مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به ساختار مولکولی متفاوت چهار نمونه، گسیل CN برای تمامی نمونهها در اتمسفر نیتروژن بیشترین شدت را دارا بود. مشاهده گسیل 2C در بیناب Thiourea در اتمسفرهای آرگون و نیتروژن )با توجه به فقدان پیوند ذاتی CC در ساختار آن نقش فرآیندهای بازترکیبی درشکل -گیری مولکولهای 2C را نشان داد. با توجه به نقش بسیار مهم غلظت نیتروژن و اکسیژن در شدت گسیلهای CN و 2C ، مطالعه تأثیر اتمسفر محیطی پلاسما بر این گسیلها، برای تعیین سازوکارهای اصلی شمکل گیری مولکولهای CN و 2C امری ضروری است.

کلیدواژه ها:

بینابنمایی پلاسمای القائیده لیزری ، گسیلهای مولکولی CN و 2C ، اتمسفر محیطی ، ترکیبات آلی