مقایسه آیین نامه AISC با نشریه 360 در تحلیل دیوارهای برشی فولادی به روش مدل نواری

برای بررسی رفتار دیوارهای برشی فولادی بدون سخت کننده و نازک چندین روش وجود دارد که بهترین و دقیق ترین روش، روش اجزاء محدود می باشد. روش مدل نواری نیز یکی از روش های تقریبی است که توسط Driver و همکاران معرفی گردید که برای دیدارهای برشی فولادی بدون سخت کننده و نازک کاربرد دارد. از جمله مسائلی که در ارتباط با استفاده از روش مدل نواری مطرح است، تعداد نوارها می باشد. به طوری که آیین نامه AISC341 آمریکا حداقل تعداد نوارها را برای هر پانل 10 عدد می داند. این درحالی است که دستورالعمل بهسازی لرزشی ساختمان های موجود (نشریه 360)، حداقل تعداد نوارها را به تعداد طبقات محدود کرده است. برای مثال برای یک سازه پنج طبقه مجهز به دیوار برشی فولادی، طبق آیین نامه آمریکا حداقل به نوار برطبق نشریه 360 حداقل پنج نوار بایستی استفاده گردد. مقاله حاضر به بررسی مقایسه آیین نامه AISC341 آمریکا با نشریه 360 در تحلیل دیوارهای برشی فولادی نازک و بدون سخت کننده به روش مدل نواری می پردازد. همچنین به منظور بررسی دقت روش مدل نواری در تحلیل دیدار برشی فولادی نازک و بدون سخت کننده، سازه های مذکور با استفاده از روش اجزاء محدود که دقیق ترین روش از مورد تحلیل و ارزیابی قرار می گیرند. نتایج به دست آمده در این تحقیق بیانگر اینست که در سازه های کوتاه مرتبه، اختلاف برش پایه و سختی اولیه حاصل از آیین نامه AISC341 با نشریه 360 با یکدیگر خیلی کم است. لذا در سازه های کوتاه مرتبه جهت کاستن از حجم محاسبات و صرفه جویی در زمان می توان از روش نشریه 360 استفاده نمود. همچنین در بررسی بدعت روش مدل نواری در تحلیل دیوارهای برشی فولادی نازک و بدون سخت کننده مشخص گردید که در سازه های کوتاه مرتبه روش مدل نواری دارای دقت کافی و مناسب دیدم پیش بینی سختی اولیه و برش پایه می باشد.

کلیدواژه ها:

برش پایه ، سختی اولیه ، روش مدل نواری ، روش اجزاء محدود ، آیین نامه AISC341 ، نشریه 360