بررسی و مطالعه ژئو پلیمر ها به عنوان ماده تثبیت کننده خاک

در بسیاری از ساخت و سازهای مهندسی عمران، خاک های سست و نرم به دلیل عدم توانایی تحمل بارگذاری های سنگین به عنوان یکی از مشکلات مهندسی ژئوتکنیک به شمار رفته و اغلب به منظور اصلاح خواس آن ها از مواد تثبیت کننده شیمیایی همچون سیمان پرتلند و آهک استفاده می شود. فرآیند تولید تثبیت کننده های متداول عموماً نیازمند مصرف انرژی بالا و در مقابل تولید حجم انبوه گازهای گلخانه ای co2 می باشد. از این رو تولید و گسترش مصالح جدید، پایدار و دوستدار محیط زیست به عنوان جایگزین تثبیت کننده های موجود لازم و ضروری به نظر می رسد. در این راستا یک نه سیمان به ایده پرتلند بر پایه شیمی آلومینا سیلیکات فعال شده با قلیا( ژئوپلیمرها ) از پس مانده های صنعتی به علت دارا بودن ویژگی های خاص همچون مقاومت بالا، هزینه تولید کم، مصرف انرژی پایین و کاهش تولید گاز CO2 در طی سنتز می تواند به عنوان جایگزینی مناسب برای تثبیت کننده های متداول در مهندسی ژئوتکنیک گردد. بدین منظور در این مقاله به بررسی فرایند تولید و مکانیسم تشکیل ژئوپلیمری ها و همچنین مقایسه پارامترهای کیفی آن ها همچون مقاومت و دوام نسبت به سیمان پرتلند بر تثبیت خاک های ضعیف پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

ژئوپلیمری ، تثبیت خاک ، خواص مکانیکی ، سیمان پرتلند