بررسی وزن ترریشه ، سبقه و پروتئین کل در گیبه لوبیب ( Phaseolus vulgaris L . ) درغلظت هبی مختلف عنصر روی

حبوبات دومین منبع غذایی مورد استفاده بشر می باشد . در بین حبوبات، لوبیا در ایران از نظر سطح زیر کشت و اهمیت اقتصادی مقام اول را داراست . از اینرو پژوهشگران سعی در شناخت عوامل مهم برای ایجاد محصول برتر آن وکاهش عوامل درونی و خارجی آسیب زننده به آن را دارند زیرا عوامل محیطی نامناسب همانند تنش های یونی به طور مستقیم بر باردهی لوبیا موثر است. اثر غلظت های مختلف سولفات روی (ZnSO4) روی صفت های فیزیولوژیکی در گیاه لوبیا (Phaseolus vulgaris. L) در محثط کشت هیدروپونیک مورد بررسی قرار گرفت . گیاهک های 7 روزه به گلدان های حاوی محلول غذایی هوگلند در شرایط کنترل شده ( دمای 24 تا 25 درجه ی سانتی گراد در روز و 18 تا 19 درجه ی سانتی گراد در شب و 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی ) انتقال یافتند . گیاهچه های سه برگی با غلظت های مختلف سولفات روی تیمار شدند . این پژوهش در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و 9 تیمرا (0، 25، 50، 75، 150، 250 ، 350، 450 و 550 میکرومولار سولفات روی ) انجام پذیرفت . گیاهان در شرایط کنترل شده، رشد کردند و بعد از گذشت 25 روز جهت سنجش وزن تر ریشه و ساقه و محتوای پروتئین کل برداشت شدند . نتایج به دست آمده نشان داد که غلظت 50 میکرومولار سولفات روی به طور معنی داری باعث افزایش وزن تر ساقه و ریشه گردید. در سطح 550 میکرومولار سولفات روی نیز بیشترین سطح پروتئین کل بدست آمد .

کلیدواژه ها:

لوبیا ، سولفات روی ، وزن تر ، پروتئین کل