اثر کم آبیاری بر عملکرد، درصد روغن و ویژگی های کمی میوه زیتون رقم زرد

روش کم ابیاری تنظیم شده (RDI) زمانی که منابع آب قابل دسترس محدود باشد جهت کاهش خسارت به محصول توصیه شده است. در این پژوهش، اثر رژیم های مختلف آبیاری از زمان تشکیل میوه تا مرحله رسیدن میوه زیتون بررسی شد. تیمارها شامل 1-تأمین 100% نیاز آبی گیاه (100ETc)، 2-کم آبیاری تنظیم شده ی نوع اول (RDI1)، (تأمین 100% نیاز آبی گیاه از مرحله تشکیل میوه تا شروع رسیدن میوه و 50% نیاز آبی گیاه از مرحله شروع رسیدن میوه تا مرحله برداشت)، 3- کم آبیاری تنظیم شده ی نوع دوم (RDI2)، (تأمین 100% نیاز آبی گیاه از مرحله تشکیل میوه تا سخت شدن هسته و 50% نیاز آبی گیاه از مرحله سخت شدن هسته تا برداشت میوه)، 4- کم آبیاری تنظیم شده ی نوع سوم (RDI3)، (تأمین 100% نیاز آبی گیاه در مرحله تشکیل میوه تا سخت شدن هسته و از آغاز شروع رسیدن میوه تا مرحله برداشت و 50% نیاز آبی گیاه از مرحله سخت شدن هسته تا شروع رسیدن میوه) و 5-بدون آبیاری از مرحله تشکیل میوه تا برداشت آن (Rain-fed) بودند. نتایج نشان داد اختلاف بین تیمارهای RDII, 100ETc و RDI3 از نظر عملکرد معنی دار نشد. اما تیمار RDI3 بالاترین میزان عملکرد را در مقایسه با تیمار RDI2، RDI1 و RDI3 از نظر عملکرد معنی دار نشد، اما تیمار RDI3 بالاترین میزان عملکرد را در مقایسه با تیمار RDI2 و Rain-fed نشان داد. طول، قطر، وزن و میزان گوشت میوه های تیمارهای کم آبیاری و آبیاری کامل (100ETc)، اختلاف معنی داری با هم نداشتند. اما این تیمارها با Rain-fed اختلاف معنی دار داشتند. درصد روغن میوه زیتون بین تیمار آبیاری کامل، کم آبیاری ها و نیز تیمار دیم معنی دار نشد. در مجموع، نتایج نشان داد اعمال تیمار کم آبیاری در مرحله سخت شدن هسته توانست ضمن صرفه جویی در مصرف آب، مانع کاهش عملکرد و خصوصیات کمی میوه زیتون شده، ضمن آنکه تأثیر منفی بر درصد روغن نیز نداشته است.