سنجش تفاوتهای آستانه آسایش اقلیمی مزاجی درخانه های سنتی دراقلیمهای چهارگانه درروزهای بحرانی دما

بادقت درمعماری سنتی ایران و باموشکافی آن درهرزمینه ای میتوان به کشف رموزی نائل آمد که عامل موفقیت و بقای این معماری است میزان اسایش محیطی باتوجه به مزاج انسانها درساخت خانه های سنتی بیشتر مدنظر بوده است اگرچه پیشرفت های جدید علم طراحی اقلیمی ضوابط و قوانین دقیق تامین آسایش هرمنطقه را مشخص می کندولی توجهی به تفاوت های جسمی مزاجی انسانهای ساکن دراقلیم های مختلف نمی کند درحالیکه درمعماری سنتی قوانین اقلیمی هرمنطقه ازارتباط عمیق بین انسان و محیط درآن منطقه شکل میگرفت هدف این تحقیق سنجیدن دقیق میزان اسایش اقلیمی مزاجی درخانه های سنتی است و براساس آنها چهارخانه سنتی در4اقلیم متفاوت انتخاب شد و باکمک نرم افزار اکوتک دمای خانه های سنتی را تحلیل کرده و دستورالعمل نمودار گیونی برای تامین اسایش محیطی موردتحلیل قرارگرفت براساس یافته های بدست آمده درخانه های مورد بررسی شرایط خانه حدی پایین ترازحداسایش گیونی راتامین می کند و این بیش ازآنکه به خاطرناتوانی فناورانه باشد به دلیل تامین دمای سلامت مزاجی اقلیمی است

کلیدواژه ها:

معماری سنتی ، آسایش اقلیمی ، مزاجی ، دمای سلامت