مقدمه ای بررهیافت بیوفیلیک دربرنامه ریزی و طراحی پایدار

آنچه که درمعماری روز دنیا باعناوینی چون معماری پایدار معماری اکولوژیک معماری سبز و یا معماری بیوفیلیک به وفور مطرح میگردد بهدنبال مشکلات متعدد زیست محیطی و همچنین عدم انطباق معماری با نیازهای انسان بوجود آمده است این مباحث زاییده ی مقوله ای با عنوان توسعهی پایدار است که درپایان هزاره سوم میلادی درپی تغییراتی درنگرش انسان به روش زندگی و به ویژه به محیط زیست خود و به منظور ترسیم جهانی که درآن نظامهای انسانی و طبیعی بتوانند با یکدیگر ادامه حیات دهند شکل گرفته است مسئله اصلی ما درمطالعه حاضر جستجوی رهیافتی درطراحیست که نه تنها درگریز و ستیز ازطبیعت نبوده بلکه مکمل آن باشد و بتواند ازطبیعت به عنوان عاملی تاثیرگذار درراستای ارتقا کیفیت زندگی بهره جوید هدف اصلی این مطالعه آن است که به تبیین نقش محیط و شکلهای مبتنی برطبیعت درایجادمعماری باعملکرد منطبق با نیازهای انسانی بپردازد درواقع این مقاله اهمیت محیط و فرمهای طبیعی را به مثابه ی منبعی غنی درایجادایده های معمارانه بیان می دارد روش پژوهش دراین مقاله کتابخانه ای بوده و درواقع چکیده ای ست ازروابط میان رشته ها و دانش طراحی محیطی که میتواند به دانشجویان معماری دردرک روابط بین تئوریهای مورد بحث و طراحی معمارانه کمک کند

کلیدواژه ها:

معماری بیوفیلیک ، توسعه ی پایدار ، روان شناسی محیطی ، برنامه ریزی و طراحی