طراحی ایستگاه های مترو درساختاری بهم پیوسته بافضای شهری روی زمین نمونه موردی: ایستگاه میدان انقلاب ـ تهران

فضاهای عمومی شهری ازاصلی ترین اجزا ساختار و سازمان فضایی کالبدی شهر و بستر تعاملات اجتماعی هستند برای رسیدن به کیفیت مطلوب شهری نه تنها باید تعادل فیزیکی بلکه تعادل بصری روانی و ... که ازاهمیت خاصی درفضای شهری برخوردارند را ایجادنمود به صورتی که کلیه استفاده کنندگان ازفضا بتوانند نیازهای مدنظر خود را به راحتی و باارامش برطرف نموده و ازحضور درمحیط شهری مطلوب نهایت رضایتمندی ارامش و امکان ادراک فضا را داشته باشند دراین میان ایجادشبکه حمل و نقل زیرسطح مترو امکانات و نیازهای تازه ای را باخود به همراه اورده است نحوه اتصال این شبکه باشبکه های راه های پیاده و سواره توسط ایستگاه های مترو ورودی آ«ها و کاربریهای مختلف تعریف میشوند این نقاط اتصال یعنی ایستگاه ها فضاهای جدیدی دردرون شهر هستند که میتوان ازآنها به عنوان کلید ارتباطی میان فضاهای شهری جدید درزیروروی زمین استفاده کرد ایستگاه های مرزی دیگر توقفگاه و سکوهای ساده نیستند بلکه دامنه ای ازخدمات و امکانات موردن یاز را فراهم می کنند دراین پژوهش باتاکید براصول و معیارهای طراحی فضاهای زیرسطحی و روسطحی درراستای ارتقای کیفیت فضاهای شهری گام برداشته شدها ست و درراستای اهداف پژوهش پیشنهاداتی برای ارتقای فضاهای ایستگاه متروانقلاب و ارتباطات بهم پیوسته فضاهای روی زمین و زیرزمین ارایه شده است

کلیدواژه ها:

ایستگاه مترو ، ارتباط پیوسته فضاها ، فضاهای شهری زیرسطحی ، فضاهای شهری روسطحی