تجمع ماده خشک و تولید متابولیتهای سازگار در شش ژنوتیپ نخود تحت سطح مختلف رطوبت خاک

تنش خشکی بعد از بیماریها دومین عامل کاهش دهنده عملکرد گیاه نخود arietinum L Cicer محسوب می شود. به منظور بررسی اثرات نش خشکی بر کل ماده خشک بر کل ماده خشک تولیدی، ماده خشک دانه، توانایی حفظ کلروفیل، محتوای رطوبت نسبی تجمع پرولین و کربوهیدارتهای محلور در شرایط تنش خشکی در شش ژنوتیپ نخود، آزمایشی در سال 1394 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی بروجرد اجرا گردید طرح آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام گرفت که در آن رژیم آبیاری در سه سطح 100، 50 و 25 درص رطوبت قابل استفاده خاک و شش ژنوتیپ نخود شامل آرمان، جم، هاشم، آزاد 482 ILC و 1799ILC در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد ماده خشک کل، ماده خشک دانه، محتوای کلروفیل و محتوای رطوبت نسبی ژنوتیپهای مورد آزمایش با کاهش اب قابل استفاده خاک از 100 به 50 و 25 درصد به طور معنی داری کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

نخود ، تنش خشکی عملکرد ، متابولیتهای سازگار