بررسی اثر روشهای خاک ورزی و بقایای بر حفظ رطوبت و وزن مخصوص ظاهری خاک بعد از کاشت

این آزمای به منظور بررسی اثر روشهای خاک ورزی و میزان بقایا بر حفظ رطوبت خاک و وزن مخصوص ظاهری خاک با استفاده از طرح آماری کرت های خرد شده در قالب بلوکهای تصادفی به همراه کشت گندم و سه تکرار در سال زراعی 94-1393 اجرا شد. عامل اصلی شامل سه روش خاک ورزی (خاک ورزی متداول (شخم با گاو آهن برگردان دار + دیسک) خاک ورزی حفاظتی (خاک ورز مرکب) و خاک ورزی حفاظتی (چیزل پکر) وعامل فرعی شامل سه سطح پوشش بقایا (صفر، 40 و 80 درصد) بود. نتایج نشان داد که اثر خاک ورزی و بقایای و اثر متقابل آنها بر درصد رطوبت وزنی خاک ودر عمقهای 10-0 و 10-20 سانتی متری و همچنین اثر خاک ورزی بر وزن مخصوص ظاهری خاک در عمقهای 0-10 و 10-20 سانتی متر معنی دار بود. بیشتری و کمترین وزن مخصوص ظاهری خاک به ترتیب مربوط به خاک ورز مرکب و گاوآهن بر گردان دار + دیسک بود. خاک ورز مرکب و بقایای 80 درصد در عمقهای 0-10 و 10-20 سانتی متر بیشترین درصد رطوبت وزنی خاک را (به ترتیب 23/92 و 23/35 درصد) داشت.

کلیدواژه ها:

خاک ورزی ، درصد رطوبت وزنی ، وزن مخصوص ظهری