توانمندسازی با رویکرد توسعه اجتماع محلی(نمونه پژوهشی: قائم شهر(ترک محله)

یکی از مهم ترین نتایج شهر نشینی معاصر ، پیدایش و گسترش محلات آسیب پذیر در متن یا حاشیه شهرها است که از مشکلات فراروی شهرهای امروزی خاصه در سطوح محلی به شمار می رود. بر این اساس، نوع، ماهیت، و فرایند مداخلاتی و نحوه برخورد با آنها از جمله مفاهیمی است که جایگاه ویژه در برنامه ریزی شهری دارد. جدا از رویکردها وروش های مداخله و برخورد با این محلات لجاظ کردن دیدگاه و نگرش ساکنین محلی از مهم ترین مولفه های تاثیر گذار در فرآیند توانمند سازی این محلات فقیر نشین به شمار می رودکه در تحقیق حاضر مورد توجه قرار گرفته است. سوال اصلی این است که مردم در اجتماع های محلی چگونه توانمند می شوند؟ راهکارها ور اهبردهای لازم برای توانمندسازی آنها کدام است؟ توانمندسازی شیوه ای برای ارتقا شرایط اجتماع محلی از راه گسترش و به کارگیری ظرفیت موجود است. در حقیقت توانمند سازی برنامه ی حل مساله ای از درون برپایه توسعه اجتماعات محلی است به نحوی که الگوهایی از توسعه درون زای محلی شکل گرفته که می تواند به سایر اجتماعات تعمیم داده شودبا توجه به زمینه انجام کار و موضوع توانمندسازی از تکنیک مصاحبه وتکنیک گروه های بحث جهت به دست آوردن اندیشه و عقاید گروه و یا گروه های اجتماعی هدف استفاده گردیده، همچنین در خلال جلسات گروه های بحث نیز از دو تکنیک تیغ ماهی و درخت مسئله هدف برای برداشت مسائل و ناتوانی های مردم در ترک محله(قائم شهر) و پیامدهای ناشی از ان همچنین راهکارهای مردمی لازم استفاده عملی شد. در آخر پیشنهاداتی ارائه گردید تا بتوان به کمک آنها به توانمندی محله یا مدیریت و مشارکت مردمی نائل شد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، توانمند سازی ، اجتماع محلی ، توسعه مشارکت عمومی