نقش فضای سبزمجتمع های مسکونی و شهری برروان و سطح روابط اجتماعی انسانها

انسانها برای رشد طبیعی روح و جسم خود نیاز به محیطی مناسب دارند. گفتهاند که سعادت انسانها با هماهنگی و نزدیکی با طبیعت بدست میآید و جسم بشر در محیط ماشینی که خود ساخته، زندانی شده و بیشتر فشارهای روحی و ناراحتیهای روانی، ناشی از عدم هماهنگی و دور شدن از محیط زیست طبیعی است؛ پس باید بین طبیعت و تکنولوژی هماهنگی بوجود آورد. با در نظر گرفتن ملزومات زندگی امروزی (سرعت، شلوغی و آلودگی صوتی، پیشرفتهای تکنولوژیکی و کمرنگ شدن ارتباطات نزدیک عاطفی و ...) لزوم توجه به مسکن و ایجاد فضاهایی که در برقراری تعاملات اجتماعی و ارتقای روابط همسایگی موثر باشد بیشتر نظر ما را به خود جلب می کند. از این رو فضای سبز به عنوان عاملی که میتواند پویایی اجتماعی، فرهنگی و روانی افراد را سبب شود مورد توجه این تحقیق قرار گرفته است. برای افرادیکه امکان دسترسی به تفرجگاههای خارج از شهر را ندارند، درختکاریهای داخل شهر، همچنین پارکها نقش ارزندهای ایفا میکنند و درختان در پارکها، بسیاری از نیازهای روحی انسان را که پدیده شهرنشینی به میزان وسیعی محدود نموده است، جبران مینمایند. پارکها سمبل بهداشت و سلامتی محسوب میشوند و در واقع کانون حیاتی شهرها هستند و در گذران فراغت و تفرج اقشار قابل توجهی از مردم نقش اساسی دارند

کلیدواژه ها:

مجتمع های مسکونی ، فضای سبز ، روان انسان ، روابط اجتماعی