فلسفه برای کودکان) p4c :مضامین فلسفی موجود در داستان های آذر یزدی مثنوی مولوی

هدف از پژوهش حاضر بررسی مضامین فلسفی داستانهای قصههای خوب برای بچههای خوب اثر مهدی آذر یزدی)مثنوی مولوی( به قصد استفاده در برنامه فلسفه برای کودکان است که با روش پژوهش فلسفی انجام شده است. برای این منظور نخست به بررسی برنامه فلسفه برای کودکان ازمنظر لیپمن و چگونگیتوسعه و پیدایش این برنامه با هدف شناسایی رویکردهای مختلف در این برنامه پرداخته شد، آنگاه نشان داده شد که هر کدام از رویکردها به فلسفه برایکودکان به جنبه خاصی ازفلسفه تأکید دارند. با پذیرش اهمیت متن برخواسته از فرهنگ جامعه داستانهای خوب برای بچههای خوب انتخاب و باعنایت بهساحتهای فلسفه، مسائل اساسی فلسفه در سه قلمرو هستیشناسی، شناختشناسی و ارزششناسی مشخص و درهر قلمرو، سؤالات مهمی طرح و برای هر کدام از سؤالات نمونه داستانی از داستان های مثنوی و مولوی آذر یزدی ارائه شده و نتایج نشان داد: فراهم کردن محتوای فلسفی متناسب با فرهنگ بومی برگرفته از آثار آذر یزدی و بازنویسی آنها متناسب با سن کودکان به گونهای که درآن به ابعادی چون فرایند تفکر، محتوای فلسفی، غنای ادبی و ویژگی فرهنگ وابسته بودن تفکر توجه داشته باشد، امکانپذیر است

کلیدواژه ها:

فلسفه برای کودکان ، داستانهای آذریزدی ، مضامین فلسفی