مبانی و مفاهیم معماری و شهر سازی در باب مسکن شهر سازی اسلامی- ایرانی

کسب هویت مطلوب و رهایی از هویت بحرانزا، از دغدغه های مطرح در حوزه معماری مسکن معاصراست. به منظور دستیابی به این مهم، پرداختن به مبانی و اصول مطرح در معماری و شهرسازی اسلامی وکاربردی کردن آن جهت بهره گیری در مسکن معاصر ضروری به نظر می رسد. جنبه های کیفی و کمی فضاسازی در معماری و شهرسازی اسلامی، می بایست با توجه به نیازهای فطریو اجتماعی انسان معاصر مورد تحلیل قرار گیرد و به صورت متناسب و موزون همواره در دستور کار طراحی مسکن معاصر قرار گیرد.مطابق با اصول و مبانی شناخت در اندیشه اسلامی، زاویه ای که از آن هر چیزی و از آن جمله مبانی معماری و شهرسازی اسلامی مورد مطالعه، تعریف و تحلیل قرار می گیرد، زاویه عقل و حکمت است. هنرمند، معمار و یا شهرساز مسلمان، از راه دل (از دریچه عقل و حکمت الهی) ، ملکوت (یعنی جنبه باطنی و عقلانی)، هستی و موضوعات جاری در آن (ازجمله حقیقت باطنی شهر) را مورد مطالعه قرار می دهد، و به دانشی شفاف، حقیق و مطابق با واقع دست می یابد. بر اساس این بینش، شفافیت، خوانایی، پایداری و استحکام ساختار نظری و عملی هر چیزی، در پایداری و استحکام ذاتی عقل مایه به کار گرفته شده در آن است. بهره مندی معمار و معماری (و یا شهر ساز و شهرسازی) از اندیشه ای عقل مند و برهانی، آنها را از انواع شک ها و تردیدهای ممکن می رهاند.

کلیدواژه ها:

انسان ، عقل و حکمت ، حیات ، شهر ، پایداری ، هنر و معماری