بررسی اولویت ترجیح رنگ بین کودکان دختر و پسر و الگویابی در طراحی فضاهای زیستی- اجتماعی کودک

در سالهای اخیر تلاش متخصصان در ایران به مطالعه و بررسی مساله آموزشی و فضاهای آموزشی کودکان در راستای تطبیق با ویژگی های خاص رفتاری و جنسیتی کودک تاکید داشته است. شناخت روحیات رفتاری و مطالبات فضائی کودک در فضای زیستی موضوع چالش معماران در کنار سایر تحقیقات نیز لازم به پرداخت است. متاسفانه در ایران اکثر فضاهای دبستانی و مهدکودک ها فضاهای فاقد طراحی شکلی و رنگ و نور مناسب می باشند که بدون در نظر گرفتن نیاز کودک و تعبیر وی از فضا و رنگ، مورد استفاده قرار گرفته اند. از سوئی تفاوت نگرش جنسیت دختر و پسر نیز در این چالش هرگز مورد توجه قرار نگرفته است. به همین جهت برای رسیدن به فضای مطلوب و خوشایند برای کودکان مطابق با خواسته ها و سلایق رنگی خودشان درصدد ترجیح رنگ مورد علاقه شان پرداخته ایم. به همین دلیل هدف این پژوهش بررسی اولویت بندی ترجیح رنگ بین کودکان دختر و پسر 4 تا 6 ساله شهر تبریز در فضاهای آموزشی و تفریحی بوده است . بدین منظور 120 کودک (60 دختر و 60 پسر) به صورت تصادفی با روش نمونه گیری خوشه ای از مهد کودک های شهر تبریز انتخاب گردیده و اطلاعات مورد نیاز با استفاده از کارت های رنگی شامل زنگ های زرد قرمز-آبی-سبر-صورتی-بنفش-سرمه-خاکستری-سیاه و سفید جمع آوری گردیده است. پیش بنی می گردد تجزیه و تحلیل داده ها با روش تحلیل واریانس نشانگر این موضوع باشد که ترجیح رنگ در میان پسر و دختر متفاوت است. علاوه بر این میانگین نمرات رنگ ها و نمودار های مربوطه به آنها نشان می دهد که به طور کلی رنگ های صورتی و بنفش و قرمز در اولویت اول و رنگ های آبی و سرمه و بنفیش از بین 10 رنگ در اولویت اول در ترجیح رنگی معنادار است. در نتیجه طراحی و رنگ آمیزی فضا های آموزشی مطابق با نیاز و خواسته کودکان می تواند در جهت افزایش و ارتقا کیفت آموزشی و رشد شخصیتی کودکان موثر باشد.

کلیدواژه ها:

اولویت بندی ، ترجیح رنگ ، دختر ، پسر ، فضای زیستی کودک