استفاده از ساخت دیجیتال درمعماری بومی نمونه موردی: مرکز فرهنگی Jean-Marie Tjibaou

با پیدایش کامپیوتر ، ابزارهای دیجیتال ، هر روز بیشتر از گذشته در زندگی انسانها ایفای نقش می کنند، و با توجه به اینکه همواره در طول تاریخ، معماری تجلی گاه گرایشهای موجود در جامعه بوده و بین معماری و تحولات جامعه پیوندی عمیق برقرار بوده؛ معماری دیجیتال نیز در عرصه ی تخصصی خود گسترش می یابد و طراحان بسیاری را به سوی خود جلب می کند.در چنین شرایطی، معماری دیجیتال میان ملموس ترین و سنگینترین مواد موجود در طبیعت یعنی ساختمان، و سبک ترین و مجازی ترین پدیده های موجود یعنی داده های دیجیتال ارتباط برقرار میکند و برای استحکام این رابطه ی فیزیکی دیجیتالی تلاش می نماید. امروزه آثار معماری دیجیتال در بسیاری از نقاط دنیا دیده می شوند و می توان اکثر این بناهای - معماری را توسط فرم های بدیع و منحصر به فردشان شناسایی کرد. در این مطالعه سعی بر این است که با شناخت دنیای تجزیه و تحلیل دیجیتال، امکانات محیط دیجیتال را که ادبیات جدیدی در خلق آثار معماری پدید آورده، شناسایی کنیم. ساخت دیجیتال هم به اندازه طراحی دیجیتال دارای اهمیت است.ساخت دیجیتال به فرایندی گفته می شود که در آن از دستگاه ها و ماشین های دیجیتال برای تولید قطعات و اجزای مورد نیاز یک پروژه استفاده می شود. در چنین شرایطی طراحی در فضای دیجیتال و با تمام پیچیدگی های فرمی آن انجام شده و مرحله ساخت به سمت دستگاه های دقیق دیجیتال هدایت می شود و تولید ساختمان را از امری با تکنولوژی پایین به مسئله ای مرتبط با تکنولوژی های پیشرفته روز تبدیل می نماید. روش تحقیق در این پژوهش،کیفی و از نوع توصیفی تحلیلی بوده و روش کلی گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای می باشد. در این پژوهش پرسشاصلی بدین شرح است که آیا معماری دیجیتال فقط برای ایجاد فرم های نوین در معماری مورد استفاده قرار می گیرد؟ با بررسی یک نمونه پروژه بومی مدرن به این مهم دست یافتیم که این شیوه ی معماری به کمک دنیای دیجیتال و کامپیوترها، ابزاری قدرتمان و در واقع یک نوع روند طراحی محسوب می شود برای کمک به خواسته های طرح. خواه این خواسته خلق حجمی چشم نواز باشد، باید های اقلیمی منطقه باشد و یا طراحی بنایی سازگار با بافت خاص منطقه.

کلیدواژه ها:

معماری دیجیتالی ، معماری بومی ، ساخت دیجیتالی