بررسی نقش نور بر ارتقاء کیفیت فضای شهری و تأثیر آن بر ادراک انسان از فضا

در باور ما نور جایگاه بسیار مهمی از دیرباز تا کنون داشته است . نور جزئی از ذات زندگی انسان بوده است . در بسیاری از فرهنگ ها نور، یا خورشید به عنوان منبع نور، عنصری خدایی محسوب می شده است . یکی از رازهای نهفته در نور، مسئله دیدن است . دیدن به معنای زنده بودن و زندگی است . بنابراین وابستگی بشر به نور انکار ناپذیر است . بدون وجود نور انسان درک صحیحی از محیط اطراف خود ندارد و همین مسئله سبب ایجاد رعب و وحشت در انسان می گردد . نور همچنین یادآور پویایی و امنیت و تاریکی نشان دهنده ایستایی و عدم امنیت است . بنابراین نورپردازی به دلایل مختلفی همچون ایمنی، امنیت، سرزندگی محیط، حس زمان، خوانایی و ... دارای اهمیت ویژه می باشد . بشر از دوران ماقبل تاریخ تا کنون همواره سعی کرده است تا نور را به تاریکی بیاورد و شب را همچون روز روشن و زنده نگه دارد . از نظر اغلب مردم زنده نگه داشتن فضاهای شهری و زیباسازی آن در شب، مستلزم روشنایی و چراغانی کردن بیشتر فضا است . غافل از آنکه در بسیاری مواقع نصب تعداد زیاد منابع نوری، ارزش بصری بیشتری را نمی آفریند و کیفیت فضای شهری را بالا نمی برد و تنها باعث کاهش امنیت روانی و حس تحت نظر بودن و ترس را القاء می کند . در بیشتر مواقع نور شدید خود مهم ترین عامل در نادیده شدن اشیاء است . هدف این پژوهش در واقع مطالعه مفهوم نقش نورو تأثیر آن بر ارتقاء کیفیت فضای شهری و نیز تاثیر آن بر ادراک انسان از فضا می باشد . برای رسیدن به این هدف پس از بیان مفاهیم نور، فضای شهری، ادراک و آلودگی های نوری ، به بررسی تعامل مفاهیم ذکر شده پرداخته و در نهایت به جمع بندی اطلاعات و نتیجه گیری پرداخته ایم .

کلیدواژه ها:

نور ، فضای شهری ، ادراک ، آلودگی نوری