تبیین شاکله معمار ذاکر، در معماری

او » شاکله « یکی از مهم ترین عناصر شخصیت که در قرآن کریم به آن اشاره شده است، مفهوم شاکله می باشد. هرانسانى رفتار و عمل او برخاسته از است. بین اعمال فرد و «شاکله» او همواره تناسب و رابطه برقرار است. کردار و شخصیت رفتارى هر انسانى، ریشه در «شاکله» او دارد و تفسیر و تحلیل عملکرد هر شخص را باید در «شاکله» او جستجو نمود. ذاکر به معنای عام کلمه یعنی انسانی که غافل نباشد و علم به علوم نهفته در خود ،پیدا کند؛تا با کمک آاین علوم به شناخت حقیقت خود و خدای خود برسد.لذا شاکله معمار ذاکر ، شکل و محتواى عمل او که معماری کردن است را ترسیم می کند و در واقع شکلدهنده به حرکت و معماری او است. شاکله حیثیت اکتسابیای است که انسان با اندیشه ها و اعمال خود آن را میسازد. ذکر عاملی می شود که شاکله معمار را تا سیدن به شخصیت بهنجار رشد دهد و شاکله معمار ذاکر ،به خود بگیرد. پژوهش با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی و با کمک رویه های قیاس و فنون کتابخانه ای ، به این مهم می رسد که شاکله معمار در هدف، کیفیت فضایی، عملکرد و مفاهیم ، انتخاب سبک و مکتب و نهایتا در فرم و شکل ظاهری معماری موثر خواهد بود. انسان معمار، به کمک ذکر میتواند شاکله ذاکر خود را، در عمل، که معماری کردن است؛ نمایان سازد و اثری وضع کند که ذکر باشد و مذکری برای انسان هم نوعش گردد.لذا لازم است معماران با کمک ذکر نهایت تلاش خود را در رشد شاکله خویش و توجه به نقش آن، در معماری داشته باشند.

کلیدواژه ها:

ذکر ، شاکله ، شاکله معمار ذاکر ، شخصیت بهنجار ، شخصیت نابهنجار