مطالعه پتانسیل های تالاب انزلی جهت رشد طبیعی گونه Astacus Leptodactylus با استفاده از (GIS)

با توجه به اهمیت اقتصادی و ارز آوری شاه میگوی آب شیرین جهت بررسی تالاب انزلی جهت تعیین زیستگاه های بالقوه برای رشد طبیعی گونه از 13 ایستگاه در 13 رودخانه ورودی به آن (بهمبرود، مرغک و خالکایی، اسپند، کوله سر، چمثقال نرگستان، سیاه درویشان، هندخاله، پیربازار، بیجرودک، قنادی، رمضان بکنده، شیجان) نمونه برداری صورت گرفت . نمونه های آبهای سطحی توسط بطری نانسن تهیه گردید و طبق روش استاندارد APHA آماده سازی و پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آنها اندازه گیری شدند و جهت اندازه گیری پارامترهای BOD کلسیم ، فسفر کل ، سختی کل و NH از کتاب استاندارد متد (Standard Method for water and waste Analysis) استفاده شد نتایج حاصله بیانگر آن است که میانگین درجه حرارت بین 18.39 تا 19.25 درجه سانتیگراد و میانگین حداقل و حداکثر اکسیژن محلول به ترتیب 28/6 و 9/6 (ppm) در ایستگاههای 1 تا 13 متغیر می باشد که این مقادیر متناسب با نیاز بهینه گونه می باشد. همچنین میزان کلسیم که از مهمترین عناصر برای رشد گونه مورد نظر می باشد بین 58.29 تا 67.93 در 13 ایستگاه متغیر بوده که این مقدار در حد مقادیر مطلوب می باشد و بنظر نمی رسد که کلسیم به عنوان یک عامل محدود کننده رشد شاه میگوها در تالاب انزلی باشد. شاه میگو دارای ظرفیت فیزیولوژیکی بهینه برای زیست در pH بین 6.5 تا 8 بوده که این مقادیر متناسب با میزان میانگین 7.28 تا 7.87 بدست آمده از ایستگاههای مورد نظر می باشد. از عوامل اثر گذار در کاهش ذخایر شاه میگو تالاب انزلی، می توان افزایش آلودگی ها، بیماریها ، احتمالا خًشکسالی های اخیر، ورود میگو macrobrachyim، آزولا، رها کردن بچه ماهیان سوف و نیز افزایش شکارچیان، کاهش میانگین عمق و رسوب گذاری و زمان ماندگاری شوری آب تالاب بخصوص در طی دوسال گذشته را نام برد.

کلیدواژه ها:

تالاب انزلی ، میگوی آب شیرین ، آستاکوس لپتوداکتیلوس ، پتانسیل تالاب