توسعهی شهر خواف با استفاده از مدل بازار کار

مبحث اشتغال و پیچیدگی های آن در جامعه امروز ایران توجه بسیاری از دولتمردان، کارشناسان را به خود جلب کرده است. بخشهای اقتصادی از ارکان توسعه هر منطقه محسوب می شود. رشد بخش های اقتصادی گویای پیشرفت اقتصادی هر شهر و مشخص کننده پیشرفت آن مکان است. در این نوشتار، توسعه ی شهر خواف مورد تحلیل قرار می گیرد. تحلیل بازار کار شهر، و نرخ رشد بخش های اقتصادی آن، دو عامل مهمی است که در شناخت توسعه ی شهر خواف بکار گرفته شده است. تحلیل وضعیت بازار کار شهر خواف، یافته هایی را بر ما آشکار خواهد کرد که عبارتند از: روندشناسی تغییرات اشتغال، تحلیل کمبود شغل، وضعیت مهاجرپذیری و یا مهاجر فرستی شهر، آشکار شدن رابطه ی علی بین مهاجرت و کمبود شغل. در تحلیل وضعیت نرخ رشد بخش های اقتصادی نیز، افت و خیز نرخ رشد بخش های اقتصادی آشکار خواهد شد بگونه ای که روند تغییرات نرخ رشد بخش های اقتصادی، به تفکیک بخش کشاورزی، صنعت و خدمات، مورد بررسی قرار می گیرد. در این نوشتار، از تحلیل وضعیت بازار کار، و نیز وضعیت رشد بخش های اقتصادی شهر خواف طی چهار سرشماری ( 1355 تا 1390 )، به تحلیل توسعه ی شهر خواهیم رسید. و در پایان به منظور درک تفاوتهای منطقه ای، وضعیت بازار کار شهر خواف با سنگان به عنوان دومین شهر پرجمعیت شهرستان مقایسه شده است. یافته ها تحقیق نشانگر آن است که: مهاجرپذیری شهر خواف، تابع مازاد شغل در منطقه بوده است و نتایج بازار کار شهر حاکی از آن است شهر در هیچ دوره ی مهاجرفرست نبوده است. بیش از آنکه وابسته تغییرات عرضه طبیعی نیروی کار (DL) در شهر خواف، تغییرات نیروی کار (DN) باشد، وابسته به نرخ مشارکت (DA) می باشد. کمبود شغل دهه ی سوم و چهارم، نرخ مشارکت (DA) تأثیر بیشتری نسبت به نرخ رشد رشد طبیعی (DN) بر کمبود شغل (DS) گذاشته است عامل مهمی در ایجاد کمبود شغل در شهر خواف بوده است. در هر سه دهه ی اخیر، شهر خواف، مقدار (DL)، که همان تقاضای نیروی کار می باشد، روند افزایشی داشته و مثبت بوده است در حالی که شهر دوم شهرستان خواف (سنگان)، در دهه ی اول (75-65)مقدار (DL) منفی بوده و در دهه ی دوم و سوم (75-85 و 90-85) مقدار (DL) مثبت و افزایش بوده است.

کلیدواژه ها:

توسعه ی شهر ، مدل بازار کار ، مهاجر ، کمبود شغل ، خواف