مصالح ساختمانی و پایداری سیستم محیطی بناها

کارایی و مانایی منابع و محصولات، یا به عبارتی مصالح و بناها؛ دو شاخصه مهم پایداری در معماری به شمار می روند. به کار گیری مصالح پایدار، نقش عمده ای در دست یابی به اهداف پایداری، به خصوص در بعد زیست محیطی آن، ایفاء می کند، زیرا مصالح ساختمانی، نقش عمده ای در؛ «مصرف منابع» ، «مصرف انرژی» و «تأثیرات زیست محیطی» در طول چرخه حیات خود، دارند. در دوران معاصر نیز، بحران انرژی و محیط زیست، و اهمیت بهره گیری از روش های طراحی و ساخت منطبق با معیارهای پایداری، ضرورت تحقیق در زمینه مصالح پایدار را، آشکارتر می نماید. لذا تحقیق حاضر به روش توصیفی تحلیلی و با هدف شناخت تأثیرات زیست محیطی بناها و تدوین نقش و جایگاه مصالح در پایداری معماری، انجام گرفته است. برای دستیابی به اهداف تحقیق، در ابتدا به تعریفی از پایداری و کاربردها و ابعاد مختلف آن در معماری، پرداخته شده است. سپس اهمیت و نقش مصالح در پایداری زیست محیطی بناها، تبیین شده و با شناخت اجمالی چرخه حیات بنا و همچنین چرخه حیات مصالح، به ویژگیهای مصالح ساختمانی پایدار، و معرفی ویژگیهای انواع متداول آن، با توجه به رویکردهای نوین درارزیابی تأثیرات محیطی بناها، پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

پایداری ، مصالح ساختمانی ، چرخه حیات بنا