شهرهای کوچک و میانی راهکاری برای توسعه منطقه ای گیلان مطالعه موردی:شهرهای شرق گیلان

شهرهای کوچک و میانی، مسیر میانی مناسبی اند که منافع توسعه ی شهری و روستایی را بدون کاستی های رشد مفرط شهر های بزرگ یا پراکنش نقطه ای منابع محدود در سکونت گاه های روستایی پراکنده، که وجود خدماتاساسی را غیر قابل توجیه می کند، ترکیب می نماید. در این پژوهش در میان شهر های واقع در شرق گیلان، شهرستان های: آستانه، لاهیجان، لنگرود، املش، رودسر و سیاهکل ؛ با توجه به اهمیتشان و این که همگی در گروهشهرهای کوچک و میانی قرار گرفته اند، مورد بررسی و توان آن ها در برقراری تعادل منطقه ای استان مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعات صورت گرفته در این پژوهش به صورت کتابخانه ای و با استفاده از منابع مکتوب بودهاست. یافته های تحقیق حاکی از آن است که این شهرها با پذیرفتن و یا بهبود بخشیدن به عملکردهای اقتصادی ،اجتماعی- فرهنگی، فضایی- مکانی، اداری- سیاسی و نهایتا تحکیم پیوند روستا- شهری در خود می توانند زمینه های توسعه ی منطقه ای را فراهم آوردند؛ لذا با توجه به نزدیک بودن سطح برخورداری شهرهای مذکور این فرایند می تواند بهتر و کامل تر برقرار شود.

کلیدواژه ها:

شهرهای کوچک و میانی ، شهر های شرق گیلان ، توسعه ی منطقه ای ، توسعه ی پایدار