تعیین سهم تاب آوری در پیش بینی احساس تعلق به مدرسه

هدف از پژوهش حاضر،تعیین سهم تاب آوری در پیش بینی احساس تعلق به مدرسه بود. جامعه آماری را شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه غیردولتی منطقه ی 2 آموزش و پرورش شهر تهران درسال تحصیلی 93-92 بود که براساس آمار سازمان آموزش و پرورش تعداد آنها برابر 6189 نفرمی باشد. براساس فرمول کوکران، تعداد 937 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد که جهت جلوگیری از ریزش این تعداد 400 نفر با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب گردید. افراد نمونه، پرسشنامه های تاب آوری کانر و دیویدسون و احساس تعلق به مدرسه بری، بتی و وات را تکمیل کردند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون و همبستگی نشان داد تاب آوری سهم معناداری در پیش بینی احساس تعلق به مدرسه دارد، مقدار مثبت همبستگی نشان می دهد که رابطه فوق مثبت بوده و با افزایش تاب آوری میزان احساس تعلق به مدرسه دانش آموزان افزایش می یابد

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، احساس تعلق به مدرسه