ارزیابی پایداری شهری منطقه 1 شهرشیراز بااستفاده ازمدل کمی جاپای بوم شناختی درسال های 1385و 1390
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 538
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CESET01_524
تاریخ نمایه سازی: 14 آذر 1394
چکیده مقاله:
ناپایداری جوامع شهری وپیامدهای زیانبار آن مانند افزایش آلودگی های محیط زیستی کاهش توان اکولوژیکی افزایش مساحت منطقه پشتیبان وافزایش فشار وارد بر محیط زیست تابعی از متغیرهای جمعیت سرانه والگوی مصرف می باشد دستیابی به توسعه پایدار یکی از راه حل های قابل تامل در حل چنین معضلاتی می باشد با گسترش مفهوم توسعه پایدار در سطح بین المللی دانشمندان مدلهای کمی وکیفی متعددی برای اندازه گیری توسعه پایدار جوامع وشهرها ارائه نموده اند یکی ازمدلهای کمی مهم روش جای پای بوم شناختی (EF) می باشد EF یکی از ابزارهای مفید برنامه ریزی محیط زیست شهری برای شناسایی واندازه گیری میزان آثار بر محیط زیست شهری است هدف این تحقیق برآورد کمی ومقایسه تطبیقی میزان زمین تامین کننده نیازهای ساکنان منطقه یک تهران در سال های 1385و390 با استفاده از مدل جای پای بوم شناختی می باشد نتایج بررسی های صورت گرفته نشان می دهد سرانه EF در منطقه یک در سال های 1385و1390 به ترتیب برابر 1.4و2.5 می باشد که این مطلب خود موید بالا رفتن سرانه مصرف ساکنین این منطقه می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعیده برزگر
دانشجوی کارشنای ارشد مدیریت محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :