تحلیل تاثیر زیرساخت های صنعت حمل و نقل بر رشد اقتصادی در ایران 1390-1353

بخش حمل و نقل به دلیل اهمیت ویژه و جایگاه مهمی که در جوامع بشری دارد یکی از شاخص های توسعه یافتگی کشورها محسوب شده است و پیشرفت آن نقش مهمی در ایجاد تحول در بخش های صنعت، کشاورزی و خدمات ایفا میکند. تا جائی که امروزه بیشتر اندیشمندان و صاحب نظران عرصه ی اقتصادی، رشد و توسعه ی همه جانبه ی کشورها را مشروط به توسعه ی بخش حمل و نقل می دانند و این بخش را به عنوان محور فعالیت های اساسی و زیر بنائی و لازمه یتحول به حساب می آورند. لذا بخش حمل و نقل یکی از تاثیرگذارترین بخش های اقتصادی در کشور می باشد و بواسطه اهمیت آن، در اینپژوهش با استفاده از داده های سری زمانی به بررسی اثرات زیر ساخت صنعت حمل ونقل بر رشد اقتصادی طی دوره 0939 0931 در ایران پرداخته شده است. به منظور تعیین وقفه بهینه بین متغیرها از الگوی خود توضیح برداری -( VAR ( با استفاده از ملاک های آزمون آکائیک) AIC ( و شوارز بیزین ) – SMC ( استفاده شده است. وجهت آزمون همگرائی بلند مدت از آزمون یوهانسن جوسیلیوس وبه منظور تعیین نوع ارتباط بین نوسانات در کوتاه مدت و بلند مدتمتغیرها از الگوی تصحیح خطای برداری) VECM ( استفاده گردیده است. همچنین برای تعیین روابط دو طرفه بینمتغیرها از آزمون علیت گرنجر استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از وجود روابط بلند مدت بین سرمایه گذاری در بخش حمل ونقل ریلی وجاده ای شامل توسعه راه ها وگسترش شبکه ی ریلی و همچنین تشکیل سرمایه ناخالص داخلی و رشد اقتصادی در ایران طی دوره مورد بررسی بوده است

کلیدواژه ها:

رشد اقتصادی ، زیرساخت های حمل و نقل ، الگوی خود توضیح برداری ، شاخص قیمت مصرف کننده ، شاخص عملکرد لجستیک